Το BEY HAMAMI (Λουτρά "Παράδεισος") είναι το πρώτο οθωμανικό λουτρό, που κτίστηκε στη Θεσσαλονίκη το 1444.

Πρόκειται για διπλό λουτρό με ξεχωριστά ανδρικά και γυναικεία διαμερίσματα, που αναπτύσσονται ανεξάρτητα, κατά μήκος δυο παράλληλων αξόνων και που αρχικά δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους. Το ανδρικό, μεγαλύτερο και πλουσιότερο σε διάκοσμο, έχει είσοδο από την Εγνατία οδό, ενώ το γυναίκειο, μικρότερο και απλούστερο, από το βορρά.

Η διαδοχή των χώρων και στα δύο τμήματα, ακολουθεί την παραδοσιακή διάταξη των λουτρών: από τον μεγάλο κρύο προθάλαμο στον μεταβατικό χλιαρό και στην συνέχεια στο ζεστό διαμέρισμα, που περιλαμβάνει ατομικά δωμάτια, οπού αναπτύσσεται η υψηλότερη Θερμοκρασία. Στα ανατολικά, σε επαφή με τα θερμά διαμερίσματα των δυο τμημάτων, βρίσκεται η επιμήκης θολωτή δεξαμενή του νερού με την υποκείμενη εστία θέρμανσης, που επικοινωνεί με το σύστημα των υποκαύστων.


Στα θερμά διαμερίσματα τόσο του γυναικείου όσο και του ανδρικού λουτρού και στο μέσο όλων των τοιχοποιιών του, υπάρχουν μαρμάρινες γούρνες. Χαμηλοί μαρμάρινοι πάγκοι, που αναπτύσσονται στη βάση των τοίχων και χρησίμευαν για καθιστικά, συνδέουν τις γούρνες μεταξύ τους. Δίκτυο δυο πήλινων αγωγών, ενσωματωμένων στις τοιχοποιίες, που ξεκινούσε από τη δεξαμενή νερού, τροφοδοτούσε τις γούρνες με ζεστό και κρύο νερό. Η τοποθετημένη κάτω από το μεταλλικό καζάνι της δεξαμενής, εστία ζέσταινε το νερό και δημιουργούσε ατμό, Ο δημιουργούμενος ζεστός αέρας διοχετευόταν και κυκλοφορούσε μέσα στο σύστημα των υποκαύστων κάτω από τα μαρμάρινα δάπεδα, ενώ κατακόρυφοι καπναγωγοί στο πάχος των τοίχων, απομάκρυναν τον καπνό από το δώμα, θερμαίνοντας συγχρόνως τις κατακόρυφες τοιχοποιίες.